Voor beiden was het op een gegeven moment wel een dagtaak geworden. Wie van de twee het meest precies was????? Er werd heel goed op de winkel gepast. Als Hellas hebben we daar tot op de dag van vandaag nog profijt van. Hoe vaak lastige facturen van de gemeente wel niet werden gecontroleerd? Tiny kon het zeker niet loslaten, totdat het kloppend was. Altijd heel nuchter en met de nodige humor.

Het vastbijten in cijfers zag je ook terug in het maken van puzzels, vooral de Sudoku’s tot bijna op het laatst toe, toen het niet meer lukte om een pen vast te houden.

Vorig jaar werd duidelijk dat Tiny ernstig ziek was en niet meer beter zou worden. Zij ging ook hard achteruit. Verhuizing van de bovenwoning, waar zij al 51 jaar in Oog in Al woonden, naar een appartement, bleek niet voldoende qua zorg. Tiny verhuisde daarop naar de Bijnkershoek, waar zij liefdevol werd verzorgd. Echter de ziekte zorgde voor een lijdensweg.  Ze was totaal afhankelijk van anderen geworden. Tijdens de crematie werd verteld dat Tiny als het ware gevangen zat in haar eigen lichaam. Ze heeft nu de rust waarnaar ze verlangde zoals op de rouwkaart stond vermeld.

We wensen Ben, zijn dochters en schoonzonen, kleinkinderen en verdere familieleden heel veel sterkte met hun verlies.